Το Άγνωστο Θυμικό. Όσα εκείνο σκαρώνει ερήμην σου και σε καθοδηγεί και σε αποπροσανατολίζει και σε παρασέρνει.
Η Επιθυμία είναι παντοδύναμη, αφού μπροστά της και ο πιο συγκροτημένος αφήνεται ανίσχυρος, αμήχανος.Αλλά η πιο επικίνδυνη πλευρά της είναι ότι αφαιρεί τη διαύγεια, δε μπορείς να την ατενίσεις ξεκάθαρα..και τελικώς αποβαίνει παραπλανητική. Τότε είναι που φανερώνεται η ελλιπής αυτογνωσία και η παράξενη άγνοια γύρω από το κάθε τι.
Όλα όσα επιθυμείς μοιάζουν να σου στήνουν παγίδες. Σε χλευάζουν, σε απογοητεύουν, σου επιτρέπουν να τα απομυθοποιήσεις. Όταν σε υποδουλώνουν, επισκιάζουν ακόμα και την ύστατη ρανίδα αξιοπρέπειάς σου. Σε αναγκάζουν με μια παράλογη ορμή σαν τυφλός να τις ακολουθείς καταστρατηγώντας σταθερές και καταλήγοντας μονοδιάστατος.
Η χείριστη απόληξη της επιθυμίας είναι η εμμονή. Μέσα από μία τάση ολοκληρωτικής επιβολής, η επιθυμία εξοστρακίζει όλα όσα υπάρχουν στο οπτικό σου πεδίο και καθίσταται αυτοσκοπός.
Όταν η επιθυμία απειλεί την ψυχική γαλήνη μέσα από μια νοσηρή εξάρτηση, τότε είναι εξίσου επιζήμια με το φόβο.
Αυτάρκεια είναι η επικράτηση της αυτοκυριαρχίας έναντι της επιθυμίας, η τελέσφορη εξουδετέρωση κάθε λογής εξαρτήσεων που καθιστά έναν άνθρωπο ελεύθερο. Η επιθυμία δεν καταδεικνύει απλώς τον ψυχισμό και τις ροπές της φύσης μας(υλικές, συναισθηματικές) αλλά συνάμα αποκρυπτογραφεί τα αδύναμα σημεία μας, τη συχνότητα βάσει της οποίας οικοδομούμε εξαρτήσεις.
Κι αυτό γιατί από τη μία πλευρά η επιθυμία μπορεί να λειτουργεί ως κίνητρο και προσδοκία αλλά από την άλλη αντικατοπτρίζει το σκοτεινό μας εαυτό που-ενίοτε τρομακτικά ερεβώδης-λειτουργεί ως δυσάρεστη έκπληξη. Ένα άτομο κυριευμένο από επιθυμία δε μπορεί να είναι νηφάλιο, συνετό ή εγκρατές, ούτε να έχει διευρυμένη ματιά απέναντι στα πράγματα.
Συχνά αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως καθρέφτες των επιθυμιών μας και έτσι χάνουμε την αλήθεια και την αυθεντικότητά τους. Καμία σχέση δεν είναι λειτουργική όταν έχει ως δομή την εξάρτηση. Και το πιο ειρωνικό είναι ότι νομίζουμε πως ξέρουμε τι επιθυμούμε. Στην πορεία τα ''θέλω'' μας ακολουθούν χιμαιρική μετάλλαξη και αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε και να τα διαχειριστούμε.
Σε κάθε περίπτωση, η επιθυμία εμπεριέχει ένα αλλόκοτο ρίσκο:όταν εκπληρωθεί και γίνει υποστατή η κατάσταση που μέχρι πρότινος νοερά πλάθαμε, να μας διαψεύσει αποκαρδιωτικά. Αντί για πληρότητα να αφήσει ένα πελώριο κενό. Εκεί αποδεικνύεται η απατηλή της φύση αλλά και η ραθυμία μας να τη διερευνήσουμε.
Μόνο μέσα από τον αέναο πόλεμο με τις επιθυμίες οδηγούμαστε ανεμπόδιστα προς την ελευθερία. Ελευθερία που δεν απαιτεί την εξαφάνιση των επιθυμιών αλλά την αδιάλειπτη αναζήτηση και αναθεώρησή τους. Η μάχη με την επιθυμία προϋποθέτει τη μη υποδούλωση στις επιταγές της.
Γιατί είναι υπερβολικά γενναίο να παραδεχθείς ότι άλλα είναι εκείνα που επιθυμείς, θέλει τσαγανό η εκλογίκευση και απόρριψη μιας επιλογής-σημαίνει αυτοαναίρεση και παραδοχή Λάθους, σε ένα σύμπαν που κομπάζει για το αλάθητο.
Η επιθυμία σε κάνει να νιώθεις ζωντανός όταν δεν καθίσταται αυτοσκοπός- γιατί τότε σε αφομοιώνει και σε παραλύει.Όλα εκείνα που ποθείς ίσως είναι εκείνα που φοβάσαι ή απλώς τα προστάγματα γονέων, φίλων και γνωστών. Το αληθινό επίτευγμα είναι να έχεις μια ολοκληρωτικά δική σου επιθυμία- και να μην τρομάξεις αν αποδειχθεί'' πουκάμισο αδειανό''- τουλάχιστον είναι δική σου.
Η Επιθυμία είναι παντοδύναμη, αφού μπροστά της και ο πιο συγκροτημένος αφήνεται ανίσχυρος, αμήχανος.Αλλά η πιο επικίνδυνη πλευρά της είναι ότι αφαιρεί τη διαύγεια, δε μπορείς να την ατενίσεις ξεκάθαρα..και τελικώς αποβαίνει παραπλανητική. Τότε είναι που φανερώνεται η ελλιπής αυτογνωσία και η παράξενη άγνοια γύρω από το κάθε τι.
Όλα όσα επιθυμείς μοιάζουν να σου στήνουν παγίδες. Σε χλευάζουν, σε απογοητεύουν, σου επιτρέπουν να τα απομυθοποιήσεις. Όταν σε υποδουλώνουν, επισκιάζουν ακόμα και την ύστατη ρανίδα αξιοπρέπειάς σου. Σε αναγκάζουν με μια παράλογη ορμή σαν τυφλός να τις ακολουθείς καταστρατηγώντας σταθερές και καταλήγοντας μονοδιάστατος.
Η χείριστη απόληξη της επιθυμίας είναι η εμμονή. Μέσα από μία τάση ολοκληρωτικής επιβολής, η επιθυμία εξοστρακίζει όλα όσα υπάρχουν στο οπτικό σου πεδίο και καθίσταται αυτοσκοπός.
Όταν η επιθυμία απειλεί την ψυχική γαλήνη μέσα από μια νοσηρή εξάρτηση, τότε είναι εξίσου επιζήμια με το φόβο.
Αυτάρκεια είναι η επικράτηση της αυτοκυριαρχίας έναντι της επιθυμίας, η τελέσφορη εξουδετέρωση κάθε λογής εξαρτήσεων που καθιστά έναν άνθρωπο ελεύθερο. Η επιθυμία δεν καταδεικνύει απλώς τον ψυχισμό και τις ροπές της φύσης μας(υλικές, συναισθηματικές) αλλά συνάμα αποκρυπτογραφεί τα αδύναμα σημεία μας, τη συχνότητα βάσει της οποίας οικοδομούμε εξαρτήσεις.
Κι αυτό γιατί από τη μία πλευρά η επιθυμία μπορεί να λειτουργεί ως κίνητρο και προσδοκία αλλά από την άλλη αντικατοπτρίζει το σκοτεινό μας εαυτό που-ενίοτε τρομακτικά ερεβώδης-λειτουργεί ως δυσάρεστη έκπληξη. Ένα άτομο κυριευμένο από επιθυμία δε μπορεί να είναι νηφάλιο, συνετό ή εγκρατές, ούτε να έχει διευρυμένη ματιά απέναντι στα πράγματα.
Συχνά αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως καθρέφτες των επιθυμιών μας και έτσι χάνουμε την αλήθεια και την αυθεντικότητά τους. Καμία σχέση δεν είναι λειτουργική όταν έχει ως δομή την εξάρτηση. Και το πιο ειρωνικό είναι ότι νομίζουμε πως ξέρουμε τι επιθυμούμε. Στην πορεία τα ''θέλω'' μας ακολουθούν χιμαιρική μετάλλαξη και αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε και να τα διαχειριστούμε.
Σε κάθε περίπτωση, η επιθυμία εμπεριέχει ένα αλλόκοτο ρίσκο:όταν εκπληρωθεί και γίνει υποστατή η κατάσταση που μέχρι πρότινος νοερά πλάθαμε, να μας διαψεύσει αποκαρδιωτικά. Αντί για πληρότητα να αφήσει ένα πελώριο κενό. Εκεί αποδεικνύεται η απατηλή της φύση αλλά και η ραθυμία μας να τη διερευνήσουμε.
Μόνο μέσα από τον αέναο πόλεμο με τις επιθυμίες οδηγούμαστε ανεμπόδιστα προς την ελευθερία. Ελευθερία που δεν απαιτεί την εξαφάνιση των επιθυμιών αλλά την αδιάλειπτη αναζήτηση και αναθεώρησή τους. Η μάχη με την επιθυμία προϋποθέτει τη μη υποδούλωση στις επιταγές της.
Γιατί είναι υπερβολικά γενναίο να παραδεχθείς ότι άλλα είναι εκείνα που επιθυμείς, θέλει τσαγανό η εκλογίκευση και απόρριψη μιας επιλογής-σημαίνει αυτοαναίρεση και παραδοχή Λάθους, σε ένα σύμπαν που κομπάζει για το αλάθητο.
Η επιθυμία σε κάνει να νιώθεις ζωντανός όταν δεν καθίσταται αυτοσκοπός- γιατί τότε σε αφομοιώνει και σε παραλύει.Όλα εκείνα που ποθείς ίσως είναι εκείνα που φοβάσαι ή απλώς τα προστάγματα γονέων, φίλων και γνωστών. Το αληθινό επίτευγμα είναι να έχεις μια ολοκληρωτικά δική σου επιθυμία- και να μην τρομάξεις αν αποδειχθεί'' πουκάμισο αδειανό''- τουλάχιστον είναι δική σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου