Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Aισιοδοξία

 
 
 
 
Νύχτες και μέρες αυγουστιάτικες.Το θερμόμετρο παραληρεί.Ο Κόσμος ένα ημερολόγιο που τρέχει ξέφρενα.Προλαβαίνει μέσα στην έλλειψη Χρόνου να ρίξει μία λοξή ματιά στο Χρόνο που δε μπορεί να καταλάβει.Εκείνος τρέχει ακόμα πιο μανιασμένα.Στοιβάζουν οι μέρες απορίες, πόνο, σκέψεις τεμπέλικες, που ράθυμα εγκαθίστανται στο νου και δεν είναι δεκτικές στον αντίλογο.Η πόλη ερημώνει και ανταμώνει τα ίδια πρόσωπα σε μια διαδρομή που επαναλαμβάνει συνέχεια-μήπως κάτι τής ξεφύγει, μήπως κάτι εντοπίσει και τής αλλάξει η θωριά.Μα όταν η Δυσκολία ορθώνει ανάστημα, αρχίζει και αυτή να ερωτοτροπεί με τις Κορυφές.Πάντα απροσπέλαστες τής έγνεφαν, πόσο μάλλον τώρα.Παράδοξο που τωρα τις θεωρεί πιθανές, η Ανάγκη όλα τα οικειοποιεί.Η δική της Κορυφή προϋποθέτει τη γενναία υπέρβαση.Την περιφρόνηση του φαινομενικού λαβυρίνθου, την πρόκληση να βρει πού οδηγεί, ακόμα και αν στην πορεία κατακερματιστεί και , ρημαγμένη, αποζητά τα  κομμάτια της.Κάποιες φορές χάνει τα κομμάτια της για να τα βρει και να τα ζωοδοτήσει..για να μπολιάσουν ζωή όλη την ύπαρξή της.
 
Μα όλοι έχουν χαθεί σε θεοποιημένες διακοπές, σε ένα ατέρμονο κυνήγι παρατεταμένης νεότητας, σε μια αμήχανη διασπορά για να ξεχάσουν όσα τους στερούν την ηρεμία.Το πρόβλημα καιροφυλακτεί όταν η επενέργεια της φυγής θα έχει εξανεμιστεί.Τότε θα μοιάζει τρομακτικά δυσεπίλυτο..Όταν όλα μοιάζουν αβέβαια και η αμφιβολία ριζώνει παντού, από μία αδιόρατη σχισμή φόβου, η Αισιοδοξία έρχεται να αναστήσει νεκρούς.Κάνει τη σκέψη να στάζει ελπίδα και φως-αυτό διοχετεύεται και στις πράξεις που διαποτίζονται από χειμαρώδη έμπνευση.Όμως δεν πρέπει να την αναζητήσει από τους τρίτους.Είναι ανάγκη εσώτερη, κύημα δύναμης, οφειλή προς τον εαυτό της που έχει ριχτεί χαμένος σε μια απροσδόκητη δοκιμασία.
 
Η Αισιοδοξία είναι η επίγνωση ότι ακόμα και οι πιο τρανές αναποδιές εμφανίζονται για να ευθυγραμμίσουν το τοπίο.Για να εξαλείψουν τις παρεκκλίσεις.Για να αφυπνίσουν από έναν πραξικοπηματικά μακροχρόνιο λήθαργο.Για να αποδεσμεύσουν λανθάνουσες δυνατότητες.Η Αισιοδοξία εχθρεύεται τα καταστροφολογικά σενάρια και τη γκρινιάρικη μεμψιμοιρία.Ξέρει ότι οι παγίδες ποτέ δε μοιάζουν με συμφορές.Συνήθως μασκαρεμένα δώρα είναι, συνήθως μοιάζουν με ευλογία.Ξέρει ότι οι αναποδιές τρέμουν την ανθεκτική της φύση γιατί αυτή μπορεί να τις μεταλλάξει σε θαύματα.Η Αισιοδοξία είναι η μαγεία να ανασύρει έμπνευση μέσα από ερειπωμένα όνειρα, να χαμογελάει όταν όλοι σκυφτοί μουτρώνουν για όσα ποτέ δεν ήρθαν, να μην περιμένει να έρθουν από μόνα τους, να τα δημιουργήσει εκείνη.Η Αισιοδοξία κάνει το Όνειρο να συμβεί, κάνει το όνειρο, Θαύμα.Γιατί είναι ηλιαχτίδα σε βαθύ σκοτάδι, γιατί είναι από μόνη της Θαύμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: