Του το είχαν πει αλλεπάλληλες φορές, να μην στοιβάζει αξιώσεις σαν αλλοπαρμένος έφηβος. Να είναι συνετός, ρεαλιστής, εγκρατής. Τη φύση δε μπορείς να τη δαμάσεις, κυριαρχεί σε όλη σου την ύπαρξη, σε στιγματίζει και σε στοιχειώνει.
Πάντα δινόταν με ορμή σε κάθε τι νέο, παραγκώνιζε τις σταθερές του, αφοσιωνόταν με ιερότητα σε κάθε εγχείρημα που τον εξίταρε, σε κάθε πρόσωπο που τον κέντριζε. Υπό τη δίνη μιας παρορμητικής επιταγής, ήταν αδύνατο να λοξοδρομήσει. Επιπόλαιος, πεισματάρης ή τυχοδιώκτης;
Δεν έδινε σημασία στις ετικέτες. Τον διασκέδαζε κιόλας η βεβιασμένη τους ευτέλεια, το πόσο ρηχά μορφώνεται η κρίση των ανθρώπων. Αποδεχόταν κάθε χαρακτηρισμό μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Μέχρι που η φυσιολογική ροή της ζωής του ανατράπηκε. Η οικονομική του αιχμαλωσία είναι η λιγότερο ουσιαστική. Δέσμιος σε μια σειρά εγκαταλείψεων, χωρίς να μπορεί να αποκωδικοποιήσει πώς ή γιατί έγιναν, αν ένα κραυγαλέο λάθος του γέννησε μια απωθητική υπερδύναμη. Όλοι γύρω του σκιές, φαντάσματα, εξαφανισμένες μορφές σε μια τρομερή απεραντοσύνη. Τρόμαξαν άραγε από τον εκρηκτικό του χαρακτήρα; Οι άνθρωποι πλέον έχουν πάθει ανοσία στο να χρησιμοποιoύνται οπότε αντλούν ηδονή και από το να χρησιμοποιούν;
Ίσως νιώθον πιο ασφαλείς όταν καρπώνονται τα πρωτεία της φυγής. Έτσι δεν πρέπει να παλέψουν με πελώριες ανασφάλειες και εγωιστικά σαράκια.Εξανεμίστηκαν άνθρωποι στους οποίους είχε πιστέψει και ήταν απίστευτα δοτικός. Χωρίς προειδοποιητικά σημάδια, μια λέξη ή ένα απρόσωπο μήνυμα.
Για ένα μεγάλο διάστημα ο ίδιος, ολότελα μόνος, χάθηκε μέσα στους άπειρους δρόμους που ανοίγονταν εμπρός του. Άραγε γιατί τόσο καιρό ακολουθούσε τυφλά το ίδιο μονοπάτι;
Σκέφτεται με διαύγεια που αντανακλά την αλλαγή των πάντων. Πουθενά πια η θολούρα, ο λαβύρινθος του διλήμματος. Η διάψευση είναι προθάλαμος της Αλήθειας σε ένα γαλαξία όπου τα ψέματα απενοχοποιούνται αυτόματα.
Ξεκίνημα του Απριλίου, ο αέρας δυνατός, ο ήλιος λιγάκι αναποφάσιστος και η ανατροπή σκαρώνει τις γνωστές υπόγειες διεργασίες της, χωρίς να δίνει εμφανές στίγμα. Η φύση γιορτάζει αδιαφορώντας για το πανηγύρι που στήνεται γύρω της, μια υποβολή φαιδρότητας παντού. Είναι η πρώτη φορά που δεν απορεί, ούτε αναπολεί, ούτε θυμώνει. Ευγνωμονεί όσους έφυγαν από τη ζωή του με συνοπτικές διαδικασίες, και ας είναι αιχμηρός, και ας είναι κυνικός. Οι ταμπέλες είναι για όσους είναι ανίκανοι να εμβαθύνουν και αναλώνονται σε φθηνά δόγματα.
Του άφησαν χώρο ν'αναπνεύσει, να αντικρύσει, να σωθεί.
Μέσα από τη διάψευση πλησιάζει τη μεγάλη του Αλήθεια, ολόφωτη τώρα αναδύεται στο δικό του Απρ-ήλιο.
Πάντα δινόταν με ορμή σε κάθε τι νέο, παραγκώνιζε τις σταθερές του, αφοσιωνόταν με ιερότητα σε κάθε εγχείρημα που τον εξίταρε, σε κάθε πρόσωπο που τον κέντριζε. Υπό τη δίνη μιας παρορμητικής επιταγής, ήταν αδύνατο να λοξοδρομήσει. Επιπόλαιος, πεισματάρης ή τυχοδιώκτης;
Δεν έδινε σημασία στις ετικέτες. Τον διασκέδαζε κιόλας η βεβιασμένη τους ευτέλεια, το πόσο ρηχά μορφώνεται η κρίση των ανθρώπων. Αποδεχόταν κάθε χαρακτηρισμό μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Μέχρι που η φυσιολογική ροή της ζωής του ανατράπηκε. Η οικονομική του αιχμαλωσία είναι η λιγότερο ουσιαστική. Δέσμιος σε μια σειρά εγκαταλείψεων, χωρίς να μπορεί να αποκωδικοποιήσει πώς ή γιατί έγιναν, αν ένα κραυγαλέο λάθος του γέννησε μια απωθητική υπερδύναμη. Όλοι γύρω του σκιές, φαντάσματα, εξαφανισμένες μορφές σε μια τρομερή απεραντοσύνη. Τρόμαξαν άραγε από τον εκρηκτικό του χαρακτήρα; Οι άνθρωποι πλέον έχουν πάθει ανοσία στο να χρησιμοποιoύνται οπότε αντλούν ηδονή και από το να χρησιμοποιούν;
Ίσως νιώθον πιο ασφαλείς όταν καρπώνονται τα πρωτεία της φυγής. Έτσι δεν πρέπει να παλέψουν με πελώριες ανασφάλειες και εγωιστικά σαράκια.Εξανεμίστηκαν άνθρωποι στους οποίους είχε πιστέψει και ήταν απίστευτα δοτικός. Χωρίς προειδοποιητικά σημάδια, μια λέξη ή ένα απρόσωπο μήνυμα.
Για ένα μεγάλο διάστημα ο ίδιος, ολότελα μόνος, χάθηκε μέσα στους άπειρους δρόμους που ανοίγονταν εμπρός του. Άραγε γιατί τόσο καιρό ακολουθούσε τυφλά το ίδιο μονοπάτι;
Σκέφτεται με διαύγεια που αντανακλά την αλλαγή των πάντων. Πουθενά πια η θολούρα, ο λαβύρινθος του διλήμματος. Η διάψευση είναι προθάλαμος της Αλήθειας σε ένα γαλαξία όπου τα ψέματα απενοχοποιούνται αυτόματα.
Ξεκίνημα του Απριλίου, ο αέρας δυνατός, ο ήλιος λιγάκι αναποφάσιστος και η ανατροπή σκαρώνει τις γνωστές υπόγειες διεργασίες της, χωρίς να δίνει εμφανές στίγμα. Η φύση γιορτάζει αδιαφορώντας για το πανηγύρι που στήνεται γύρω της, μια υποβολή φαιδρότητας παντού. Είναι η πρώτη φορά που δεν απορεί, ούτε αναπολεί, ούτε θυμώνει. Ευγνωμονεί όσους έφυγαν από τη ζωή του με συνοπτικές διαδικασίες, και ας είναι αιχμηρός, και ας είναι κυνικός. Οι ταμπέλες είναι για όσους είναι ανίκανοι να εμβαθύνουν και αναλώνονται σε φθηνά δόγματα.
Του άφησαν χώρο ν'αναπνεύσει, να αντικρύσει, να σωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου