Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Επιλογή

Να κάνω μια επιλογή, από εκεί ξεκινούσαν όλα και εκεί τερμάτιζαν.
Στο να χαθώ στο φως, να αποδιώξω όλα εκείνα τα δαιμόνια που τρώνε την ψυχή μου, όλες εκείνες τις αϋλες μορφές που περιδιαβαίνουν στα ενδότερα της ύπαρξης και ιδιοποιούνται το πιο πολύτιμο της κομμάτι.
Να ταξιδέψω θέλω σε θάλασσες από λάθη ποθητά και απενοχοποιημένα, από εκείνα που κραυγάζουν το δικαίωμα και συνάμα την υποχρέωσή μου να είμαι άνθρωπος.
Να αγγγίξω λίγη από την αίγλη των ηρώων με το να παραιτούμαι από επίγειες, μικρές φιλοδοξίες.
Να ζήσω τη ζωή μου, όπως της πρέπει, όπως η φύση μου επιτάσσει.
Tο απόλυτο μιας επιλογής, το απόλυτο της ευτυχίας.
Και όλα τριγύρω να μετεωρίζονται, αβέβαια και ρευστά, φευγάτα και αινιγματικά.
Όπως ένα πηγαίο χαμόγελο που πασχίζεις να αιχμαλωτίσεις σε μια φωτογραφία, να το απαθανατίσεις που λένε, να το καταστήσεις αιώνιο.
Επιλογή είναι μια κατεύθυνση άγνωστη, μόνο που συνηγορούν υπέρ της δύο αντίρροπα στοιχεία, η λογική και το ένστικτο. Η πρώτη είναι πλανεύτρα και το δεύτερο συχνά υπερτιμημένο.
Αυτό όμως που εξυψώνει την επιλογή είναι το ρίσκο.
Η ασφάλεια είναι εχθρός με προσωπείο φίλου καρδιακού.
Πρέπει πέρα από αυτή, να επιδιώκουμε ο,τιδήποτε μας δίνει ζωή. Ο,τιδήποτε φαίνεται ανέφικτο.
Γιατί η κάθε επιλογή προσδίδει τέτοια καθαρότητα στη ματιά, τέτοια διαύγεια στην ψυχή, που πλέον τίποτα δε φαίνεται ανέφικτο.
Περνάμε μια ζωή σχοινοβατώντας.
Στις αντιθέσεις μας πάνω δομούνται τα πιο αληθινά γνωρίσματα.
Και όσο επιρρίπτουμε ευθύνες στην ειμαρμένη για όσα ποτέ δεν τολμήσαμε, για τη διχόνοια και την αμφιταλάντευση ανάμεσα σε πλευρές ευαίσθητες και σκληρές, ενάρετες και διεφθαρμένες, ειλικρινείς και απατηλές, θαρραλέες και  δειλές, γαλήνιες και νευρικές, τόσο πιο μακριά θα στεκόμαστε από τα όνειρά μας.
Μοιρασμένοι σε όχθες όπου δε μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τι υπάρχει αντίκρυ, κατακερματισμένοι σε κομμάτια ανούσια και ακατανόητα, ανέτοιμοι για οποιαδήποτε ενότητα.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος, όπως τίποτα δεν είναι μονόπλευρο.
Αυτό που πρέπει όμως να είναι καταληκτικό, απόλυτο και μοναδικό, πρέπει να είναι η κρίση μας, η ικανότητά μας να επιλέγουμε, και ας μην οδηγηθούμε στη σωτηρία.
Μόνη η αναζήτηση της σωτηρίας είναι πόθος ευσεβής και ευγενής που μας καθιστά άκρως επιλεκτικούς....

Δεν υπάρχουν σχόλια: