''Ο Εαυτός''

''Να είσαι ο εαυτός σου'': αυτή η συμβουλή την κυνηγάει με την αίγλη της χιλιοειπωμένης κουβέντας με τη διαχρονική αξία.Κάτι σαν θρίαμβος της κοινοτυπίας.Και όμως, κρύβει κάτι παγίδες αόρατες.Το δύσκολο δεν είναι να είσαι ο εαυτός σου.Το δύσκολο είναι να γίνεις ο εαυτός σου.Να μάθεις ποιος είναι, επιτέλους.Σε έναν κόσμο που στροβιλίζεται ανάμεσα σε δανεικές ταυτότητες και αλλαγές ιλιγγιωδώς ταχυτήτων, γυρεύει λίγη από τη σκόνη του αυθεντικού της εαυτού.

 

Αυτά που κόμπαζε με κρυφή χαρά πως γνώριζε, ήταν υποκειμενικές συλλήψεις του πραγματικού.Τα πρόσωπα που ορκιζόταν πως ήξερε, δεν ήταν παρά προϊόντα της στιγμής.Ναρκωμένα τους κατάλοιπα σεργιανίζουν μέσα στις εποχές, τόσο παραμορφωμένα που οι άμυνές της τα νεκρώνουν.Τίποτα δεν ήταν αυθεντικό διαχρονικά.Το απέδειξε ο ίδιος ο χρόνος.

 

Αναρωτιέται αν αυτός ο εαυτός που θαρρεί πως είναι δικός της είναι αντανάκλαση αλλότριων εικόνων, συγκέρασμα στερεοτύπων ή απόρροια αυθυποβολής.Αν είναι αυτό που νομίζει ότι πρέπει να είναι.Βασιλική οδός για να γίνει κακέκτυπο του εαυτού της.Η δίψα της για ζωή αλλιώτικη τη σημαδεύει κάτι γαργαλιστικά πρωινά όλο ήλιο που η φύση ευωδιάζει δυνατότητα και εκείνη μένει καθηλωμένη.Η βούλησή της, λιπόσαρκη, ψάχνει ανήμπορη ένα στήριγμα και την κοιτάζει με παράπονο στο βλέμμα.Η Αλλαγή διεκδικεί τα ηνία μέσα σε θάλασσες τρομαγμένης αδράνειας.Τότε έρχονται σκηνές από μία ζωή ευφορίας σε δόσεις, που τής θυμίζουν τη λαχτάρα της να ζήσει όπως η ίδια επιθυμεί, ακόμα και αν αυτό εναντιώνεται στην ορθολογικά προκατασκευασμένη εικόνα του εαυτού της.Στιγμές που η ευτυχία ξεχείλιζε από το Χρόνο και τον νικούσε, σα να ήταν ένα υποταγμένο παιδί, ανύπαρκτο και συμβατικo.Μέρες ατέλειωτες και συνάμα φευγαλέες, που χωρούσαν μέσα τους τα πάντα και που ο ύπνος δεν ήταν καν αναγκαίος.Ξενύχτια μεθυστικής προσμονής για το ξημέρωμα, περπάτημα σε μέρη που ακτινοβολούν τον έρωτα μιας ανάμνησης, εκείνη η σπάνια αίσθηση ότι τίποτα δεν την ταρακουνούσε από το μικρόκοσμό της.Η αταξία του μικρού της σύμπαντος έβαζε σε τάξη το πεζό χάος του μεγάλου Κόσμου που είναι γεμάτος μικρότητες.Στεκόταν πάνω από όλα αυτά και τα ατένιζε με τη σοφή ματιά που δίδει σε κάθε τι τη διάσταση που του πρέπει.Η Ωραία Ζωή.

 

Το ότι τη ζει με το σταγονόμετρο είναι αποτέλεσμα της άγνοιας του εαυτού της.Τον ορίζουν άλλοι, άθελά τους και μη.Εγκλωβίζεται στη ζωή που εκείνοι επιφυλάσσουν για την ίδια και εκείνη ενδίδει με παθητικότητα.Έτσι, αναμένει τις συναντήσεις με τον αυθεντικό εαυτό της.Σε άλλο τόπο, σε άλλο Χρόνο.Σε δόσεις, να γλυκαίνεται αλλά να μην αγανακτεί με τον κορεσμό.Να θυμάται πόσο όμορφη είναι η ζωή όταν τη ζεις όντας πράγματι Εσύ.Όταν απορρίπτεις τα δανεικά προσωπεία που αλλοιώνουν το λανθάνον σου πρόσωπο.Η Αλήθεια περιέχει αβάσταχτη σκληρότητα, για αυτό την προτιμάμε αφανέρωτη.Να είσαι ο εαυτός σου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα μείνεις μόνος μαζί του.