Ζητείται Ειλικρίνεια

Δεν ήταν η πρώτη φορά που επέλεγε μια ωραιοποιημένη εκδοχή της αλήθειας. Ήταν σαν αυτόματος μηχανισμός, το δέλεαρ του βολικού πάντα υπερισχύει στα σημεία. Ήξερε πολύ καλά τα αδύναμα σημεία της, παρ'όλα αυτά ήταν πολύ άστοχη στο να τα καταπολεμήσει. Την κίνηση τα πρωινά στους δρόμους που τη φρικάρει, τα αγενή πρόσωπα τα στραγγισμένα από ανθρωπιά που την θλίβουν, η ακαταμάχητη τάση υπερκαταναλωτισμού όταν προσπαθούσε να γεμίσει τα κενά της. Ή δυο κουβέντες περιεκτικές, που ήθελε να ξεστομίσει σε όποιον υπαγόρευε τις απαντήσεις της ζητιανεύοντας για κολακείες. Πόσες φορές θα ήθελε να τολμήσει να ξεστομίσει ένα όχι σε μία θρασύτατη έκκληση, να διορθώσει μια αδικία, να καταργήσει την ασκητική της υπομονή ή να εκφράσει την αιχμηρή της άποψη! Αντ' αυτού, όσο και αν τα χρόνια κυλούν, εκείνη εξακολουθεί να παγιώνει στο διάβα τους όλα εκείνα που την κρατάνε ένα βήμα πίσω. Συνεχίζει να σερβίρει  ευάρεστες ερμηνείες της πραγματικότητας σε όλους τους ατσαλάκωτους που την περιστοιχίζουν, να παθαίνει ταχυπαλμίες όταν το αυτοκίνητό της παραμένει κολλημένο στην κίνηση και οι δείκτες του ρολογιού τρέχουν αμείλικτα, να γεμίζει σακούλες με άχρηστα πράγματα όταν κάτι πάει αντίθετα στα προγνωστικά.

 

 

 Λησμονεί την αλήθεια και εκλογικεύει το ψέμα. Μεταμορφώνεται στη δική της αλήθεια με φυσικότητα. Αποσιωπά ηδονικά τα κακώς κείμενα. Άλλωστε η αλήθεια δεν είναι υποφερτή. Πάει μαζί με μια αναίρεση πάντα, και ποιος πλέον έχει διάθεση να ξεκινήσει από την αρχή; Οι στόχοι που θέτει στο προπύργιο μιας νέας χρονιάς πάσχουν από μία εκ προοιμίου λιπόσαρκη θέληση. Την ασθενική πυγμή να αποδεχθεί την αλήθεια της , ακόμα και αν είναι τρομοκρατική. Την επαναστατική πράξη να λέει την αλήθεια, ακόμα και αν μείνει μόνη της και καταλήξει να περιβάλλεται από εχθρούς μόνο.

 

 

 

 Η ειλικρίνεια είναι η πιο υποτιμημένη αρετή. Στην πορεία την ταύτισε με αβάσταχτους μπελάδες. Ουδείς επιζητεί την αλήθεια και ουδείς την εκτιμά. Μια οικουμένη σε κρυφτό μαζικό από την αλήθεια, έρχεται η ώρα που βουλιάζει στο φρικτό της ψέμα. Πασχίζει να γλιτώσει μια μικρή απώλεια και στο τέλος στα χάνει όλα. Γιατί όλα πια είναι εικονικά, επίπλαστα, χωρίς καμιά ουσία. Είναι αυτά που επιλέγει, αυτά που αξίζει.

 

Ο μόνος τρόπος να είσαι αρεστός είναι να μην προσπαθείς να αρέσεις. Η προσπάθεια να πείσεις υποκρύπτει αμφιβολία, η παραποιημένη αλήθεια, έλλειψη ανακωχής με εσένα. Για αυτό και φέτος, που παρατηρεί τους άλλους να πορεύονται με μεγαλεπήβολες φιλοδοξίες και στόχους δομημένους σε βάσεις από ψέματα, το μόνο που θέλει είναι να γίνει αρκετά γενναία ώστε να ανταμώσει τη δική της αλήθεια. Να γίνει η ίδια αλήθεια, ακόμα και αν χάσει όλα τα άλλα , θα έχει κερδίσει το πιο σημαντικό.Εκείνο το απροσδιόριστο στοιχείο που όσο το αγνοεί ηθελημένα, της αρπάζει τη βούληση και την καθιστά αφανή. Που ,αν κατορθώσει να το αντικρύσει, θα βγει μπροστά, στο φως μιας ζωής που επιμένει να αποθεώνει την ασάφεια. Να δει τον κόσμο με μάτια άλλα, χωρίς το δεσμευτικό ιστορικό από ταμπέλες και στερεότυπα.

 

 

 Η ειλικρίνεια είναι η πρώτη υπέρβαση, η αφετηρία για την κατάλυση της στασιμότητας. Ιδανικό αφετηριακό σημείο, με πάντα αβέβαιο τέρμα.