Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Aπ- εξαρτήσεις

'' Μην έχεις εξαρτημένες αντιλήψεις'' τής είχε πει πριν χρόνια μια συμφοιτήτρια που ίσως δεν την ήξερε σε βάθος αλλά είχε πέσει διάνα. Προτού λάβει οποιαδήποτε απόφαση, ρωτούσε απαραιτήτως έναν διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό ατόμων για να γιγαντώσει ακόμα πιο δραματικά την ήδη υπάρχουσα συσκότιση. Ετερόκλητες γνώμες από τις οποίες αγκιστρωνόταν χωρίς ίχνος κριτικής τάσης ή άμυνας.
'' Πώς είναι δυνατό να επηρεάζεσαι τόσο εύκολα? Και, επιτέλους, γιατί δεν προασπίζεις καθόλου την προσωπική σου ζωή? ''Ασε τους άλλους, δική σου είναι η ζωή'' τής είχε πει αυστηρά και αγανακτισμένα τότε. Τώρα, οκτώ χρόνια μετά, αυτά τα λόγια κουδουνίζουν στα αυτιά της με αλήτικη διαχρονικότητα.
Πόσο ελεύθεροι πορευόμαστε σε αυτή τη ζωή? Είμαστε ένα κράμα επιρροών που μας ετεροκατευθύνουν ερήμην μας? Και μήπως τελικά αυτό που μας διαπλάθει, αυτό και μας απονεκρώνει? Ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε πει ότι καμία επιρροή δεν είναι θετική.
Οι περισσότεροι δρούμε βάσει αυτόματων συμβολισμών αποθεωτικών μιας αφοριστικής υπεραπλούστευσης. Επί παραδείγματι, εκείνη για να θεωρήσει ότι κάποιος παλιμπαιδίζει είχε κατά νου τα εξής συμπτώματα- σύμβολα: πολύχρωμα -εκκεντρικά ρούχα( επιβαρυντική περίπτωση τα πουά), γλυκό υποβρύχιο, άφθονη κατανάλωση ζάχαρης, βλέμμα ραστώνης, ποπ κορν, μπαλάντες. Αυτόματα, όποιος συγκεντρώνει στο πρόσωπό του τουλάχιστον ένα από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, κατατάσσεται άνευ ετέρου στην κατηγορία ''αργόσχολος-αιώνιος φοιτητής-ονειροπαρμένος''. Δεν είναι υγιές να δρούμε βάσει στερεοτύπων και αθέμιτων γενικεύσεων, ωστόσο γίνεται κατά κόρον και ως διαδικασία απολύτως φυσική.
Η έννοια της ελευθερίας είναι πολυσχιδής αλλά κατά βάση προαπαιτεί τον εξοβελισμό κάθε μορφής εξάρτησης. Τη συγκρότηση σκέψης και πρακτικής αυτόνομης, χωρίς δεκανίκια, αναφορές, υποσυνείδητες και μη γαλουχήσεις. Όμως πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η νοοτροπία μας είναι αφενός αμιγώς ελεύθερη και αφετέρου ότι είναι η σωστή? Mα εκεί ακριβώς περικλείεται το νόημα, δεν ψάχνει εχέγγυα όποιος αξιώνει κάτι τόσο μεγαλειώδες όπως η ελευθερία.Πορεύεται με την αβεβαιότητα ενός περιπλανώμενου, με προορισμό άγνωστο, με δέος στην ψυχή και εκλεκτή συγκίνηση. Δεν τρέμει την ποίηση, το χάραγμα του δικού του δρόμου γιατί δεν αντέχει να ακολουθεί τα καθιερωμένα. Πρώτιστο μέλημά του η διαμόρφωση ταυτότητας προσωπικής, και ας χρειαστεί να συγκρουστεί με όλη την περιρρέουσα πραγματικότητα για αυτή. Αλίμονο αν η ελευθερία μας δωριζόταν διά της βασιλικής οδού ! Μόνο με θυσίες και αυτοαναιρέσεις και πόνο μπορούμε να σιμώσουμε ταπεινά στο αγέρωχο οικοδόμημά της.
Πολλές φορές αυτοαιχμαλωτιζόμαστε, μάλλον επειδή πιστεύουμε πως δε μας αξίζει η ελευθερία ή επειδή δεν έχουμε την ψυχική ετοιμότητα για την αλήθεια. Όμως χωρίς να το καταλαβαίνουμε, η ζωή μας εξελίσσεται σε αγώνα ενδελεχή προς την ελευθερία γιατί μόνο μέσα από αυτή διέρχεται η ευτυχία. Πρέπει να πάρουμε ρίσκο, να σταθούμε στην αντίπερα όχθη, ενάντια στα προγνωστικά. Να εγκαταλείψουμε το βόλεμα, την ασφάλεια, τη ρουτίνα που μας αποχαυνώνει.
Τίποτα δεν έχει νόημα όταν το βλέπουμε ωφελιμιστικά. Ούτε ο χρόνος, ούτε η εργασία, ούτε η φιλία, ούτε ο έρωτας. Αυτή είναι μια πρώτη βαθμίδα ανελευθερίας την οποία πρέπει να υπερνικήσουμε. Στη μοναξιά να είμαστε γενναίοι, στη σχέση  μακρόθυμοι και πάντα κόντρα στον εγωισμό.
Η ελευθερία προυποθέτει απάρνηση ενός ακόμα αξιώματος,ότι είμαστε άτρωτοι. Γιατί ο ελεύθερος νους απεχθάνεται την απολυτότητα και έχει επίγνωση του ανατρέψιμου των πάντων.
Είναι δύσκολο να ξέρεις ότι δε μπορείς να συλλέξεις γνώμες προτού προβείς στο διάβημα. Όμως, ακόμα και αν τελικώς αποβεί απονεννοημένο, το σφάλμα θα καταλογιστεί σε εσένα γιατί μόνο εσύ δύνασαι να το χειριστείς και να το αξιολογήσεις. Και απολυτρωμένος πια από εμμονές και ψυχώσεις θα μπορείς ακόμα και να καμαρώσεις για αυτό..Η τόλμη είναι από τις ύψιστες αρετές, το μέσο για να αποτρέψουμε τις ενοχές που μας υποβαθμίζουν ως ανθρώπους και μας ροκανίζουν την αυτοδυναμία.
Πλέον δεν έχει ανάγκη να μαζέψει απόψεις, σχόλια και κριτικές. Έχει γαληνέψει το μυαλό και η καρδιά της. Και όλα τα αλλοτινά υβρίδια επιδράσεων που την κατακερμάτιζαν σε διχασμένες υπάρξεις, έχουν εξανεμιστεί, σε περίτρανη επιβεβαίωση του φευγαλέου..
Όντως, κάθε επιρροή είναι δυσμενής γιατί προσεταιρίζεται αυτό που μας υποστασιοποιεί και μας ζωογονεί, τη διαφορετικότητα. Και ο ανελεύθερος άνθρωπος φοβάται να είναι διαφορετικός γιατί ούτε μπορεί να το στηρίξει, ούτε διαθέτει τη δυναμική για να αποδεχθεί τις επιπτώσεις αυτής της διαφορετικότητας..

Δεν υπάρχουν σχόλια: