Είναι μερικές φορές που οι λέξεις είναι παρείσακτες. Παράταιρες. Βέβηλες.
Είναι όταν η πραγματικότητα υπερβαίνει κάθε φαντασία και αγγίζει τη φρικαλέα ωμότητα.
Η Ελλάδα σε μια τραγελαφική κατάσταση όπου ούτε η τήρηση των προσχημάτων δεν είναι εφικτή. Ούτε καν η υποκρισία ότι όλα είναι μέλι-γάλα.
Έτσι είναι όμως. Όταν τα πράγματα γίνονται οριακά, η προσποίηση παύει ως αναγκαίο κακό.
Τέτοιος εξευτελισμός !
Η αλήθεια πάντα επιβιώνει, ακόμα και στις πιο κρίσιμες μάχες.
Σε ένα λαό που έχει λησμονήσει την έννοια της επανάστασης και έχει εκπαιδευτεί να υπομένει αγόγγυστα τις άνωθεν επιταγές, με μια εξοργιστικά κοντόφθαλμη οπτική να διασώσει ο, τι θα εξασφαλίσει τις εγωιστικές του επιδιώξεις. Ακόμα και οι υποτιθέμενα αξιοκρατικοί, έμαθαν πως όλα δουλεύουν με γνώμονα το ατομικό συμφέρον. Μας μεγάλωσαν με τάσεις ανταγωνιστικές για να γίνουμε κάτι διακεκριμένο και να αποκτήσουμε πρόσβαση σε πάσης φύσεως υλικά αγαθά. Θαρρείς και από αυτά πηγάζει η χαρά η ανόθευτη που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να νιώσει ελεύθερος.. Από την άλλη....πόση ανθρωπιά υπάρχει γύρω μας?
Μικρά παιδιά που διάγουν βίο ενήλικο, σε έναν πρόωρο εκφυλισμό που ξεκινάει από μια σωρεία τεχνητών αναγκών. Σήψη κάθε αξίας και απόρριψή της ως αναχρονιστικής. Σύγχυση ρόλων και ιδιοτήτων. Ολοκληρωτική απαξίωση κάθε ηθικής και αξιοπρέπειας ! Γίναμε όλοι εραστές της κλειδαρότρυπας και της ευκολίας ! Θυσιάσαμε τον εαυτό μας στο βωμό μιας εκποίησης προσωπικών δεδομένων που φαντάζει πλέον καθόλα θεμιτή. Ξεχάσαμε να εξανθρωπιστούμε.
Το ίδιο το Σύνταγμα υπό καθεστώς πλήρους αμφισβήτησης και καταστρατήγησης. Ο,τι αποτελεί κατευθυντήρια αρχή ενός πολιτεύματος είναι ουσιαστικά ανενεργό. Οι κομματικές παρατάξεις αναλώνονται σε ανταλλαγή πυρών και κρύβονται πίσω από παροιμιώδη ευθυνοφοβία. Λερναία αποχαύνωση και συσκότιση και από την άλλη ένα πακέτο μέτρων ικανών να κάμψουν ακόμα και τον πιο οπτιμιστικό νου.
Και μέσα σε όλη αυτή τη λαίλαπα και την παραφιλολογία, αθώοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους μέσα σε δευτερόλεπτα, απλώς και μόνο επειδή κάποιοι αχαρακτήριστοι, θεώρησαν το θάνατό τους επιβεβλημένο ! Τρομολαγνεία και αβίαστη δράση συνήθων υπόπτων που για καποιο '' απροσδιόριστο΄΄ λόγο επιμένουν να παραμένουν στην ...αφάνεια. Ανενόχλητοι και πανέτοιμοι για την επόμενη στοχευμένη επίθεση.
Σε τέτοιο ασφαλές και ευνομούμενο κράτος ζούμε ! ΠΟυ μετά από μια τέτοια τραγωδία, θα καταδικάσει λεκτικά το συμβάν και θα συνεχίσει την κατηφορική του πορεία ! ΠΟυ θα το ενταφιάσει στα άδυτα της μνήμης και θα το χρησιμοποιήσει ως υλικό για δημοσιογραφίσκους και πολιτικές αντιπαλότητες. Κανείς δεν εξετάζει την πηγή του κακού.
Κανείς δε συλλογίζεται ότι είναι με πράξεις και παραλείψεις συνυπαίτιος για όλο αυτό το φιάσκο. Κανείς δε διατίθεται να αλλάξει τον εαυτό του και συνακόλουθα το σκηνικό που τον περιβάλλει.
Γι' αυτό ακριβώς και κανείς δεν πρέπει να παραξενευτεί όταν τα πράγματα γίνουν ΑΚΟΜΑ πιο δραματικά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και όσο είμαστε παραιτημένοι, θα γράφεται με ολοένα και πιο μελανά χρώματα. Και το πιο θλιβερό είναι ότι θα μας αξίζει απόλυτα...
Το Όνειρο κατοικεί παντού, μα αφετηρία του είναι η σκέψη που απελευθερώνεται με τις λέξεις...Ζωή χωρίς απόδραση είναι εκούσια φυλακή...Και επειδή η ζωή είναι διαβολικά σύντομη για αυτοσχέδια κελιά, ας βρούμε τη δύναμη να ανταμώσουμε την ψυχή μας μέσα από την ονειροπόληση, σε ένα ασύνορο ταξίδι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου