Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Δυνατά και Αδύνατα

Η  ψυχική δύναμη. Ζητούμενο υψηλό πάντα και ποθος ευσεβής, γλιστράει δίπλα μου, άπιαστη, μεταμορφώνεται γοργά, μαγεύει και μαγεύεται. Εξαντλείται μέσα στην πυρετώδη έξαψη των έκρυθμων πρωινών
, ανιχνεύεται ανύποπτα, θαυματουργεί όταν όλα γύρω καταρρέουν.

Συνάντησα ανθρώπους που καταπόντιζαν μεμιάς κάθε απόθεμα ψυχικής δύναμης που διέθετα- ή έστω εκεί κατέτειναν. Δεν την είχα διασφαλίσει, δεν την είχα σφραγίσει για να μην αφηνεται έκθετη σε εισβολείς τιποτένιους και ανασφαλή αρπακτικά. Έρμαιο της δικής τους ανασφάλειας, έβλεπα τη δική μου έλλειψη πεποίθησης να διογκώνεται, να με απορροφά ολόκληρο. Γιατί πίστευα την τυχάρπαστη κρίση τους με αφέλεια νηπίου, ομοίως και το ευμετάβολο αυτής. Περνούσα νύχτες αναλογιζόμενος γιατί η πίστη μου έτεινε προς το μηδέν. Μήπως επειδή η ανασφάλειά μου έτεινε προς το άπειρο;

Σε άλλες, πάλι, συναντήσεις, σε εκείνα τα απίθανα σταυροδρόμια όπου εναρμονίζονται βλέμματα και βήματα και επιθυμίες, η ψυχική δύναμη αποθεωνόταν. Την έτρεφαν οι καρποί ζωογόνων συγκερασμών, συναισθημάτων έντονων, σχεδόν τραυματικών. Από εκείνα που η κοινωνία σε εκπαιδεύει να απορρίπτεις ως απότοκο νεφελοβασίας. Τότε αποδεικνυόταν ότι μπορούσα να υπερβώ τον μικρό εαυτό μου, να μεγαλουργήσω, να κάνω τα αδύνατα, δυνατά. Η δύναμη με καθοδηγούσε ολόφωτη, μια αίσθηση ευφορίας σκόρπιζε παντού ελπίδα, φώναζε ότι τα επικείμενα δε μπορεί παρά να είναι Θαύματα.

Η ψυχική δύναμη πολλαπλασιάζεται όταν δεν πασχίζεις να τη βρεις έξω από εσένα. Ανθεκτική είναι μόνο όταν πηγάζει από εσώτερες διεργασίες. Αντιδρά αλλεργικά σε έξωθεν επικυρώσεις ή αμφισβητήσεις. Γιατί είναι προϊόν τραχιάς μαθητείας, οδύνης αλλά και εξάσκησης. Εξάσκησης στη μικρότητα της φύσης, στα επονείδιστα παράγωγά της. Όμως τι αξία θα είχε η κορυφή αν δεν είχες πρώτα γευτεί τον πυθμένα;Απύθμενη είναι η ψυχική δύναμη μόνο όταν αντέχει τον πυθμένα.
Γιατί ξέρει ότι είναι προσωρινή συνθήκη, αναγκαία για την ενεργοποίηση της αφύπνισης και τη διεκδίκηση της κορυφής.

Έπαψα να γυρεύω σε λάθος μέρη την πολυπόθητη δύναμή μου όταν την έχασα εντελώς. Άρχισα να ψάχνω μέσα μου, και ας είχε μετατραπεί το μέσα μου σε χάος από τη μακρόσυρτη λήθη. Οι φόβοι μου νεκρώνονταν, όπως και οι αυταπάτες που οι ανώφελοι συναγελασμοί καλλιεργούσαν. Είδα μέσα μου το σκοτάδι αλλά και το φως. Την ικανότητά μου να επιλέγω, όχι να αφήνω τους άλλους να επιλέγουν για εμένα κατά βούληση. Να αυτοπροσδιορίζομαι αντί να με ορίζουν μεροληπτικά οι άλλοι. Γιατί όσο χρόνο έχω να με μάθω και να με καταλάβω, θέλω να τον αδράξω και να το κάνω μόνος μου, όχι στηριζόμενος σε ξένες αντανακλάσεις.
Τίποτα δεν είναι αδύνατο όταν αναγνωρίζουμε με δύναμη τις αδυναμίες μας.
Όλα είναι τότε  δυνατά και παντοδύναμα.




Δεν υπάρχουν σχόλια: