Μοναδικοί

Πάντα έβρισκε  κάτι μεγαλειώδες όσο και απροσδιόριστο όταν έβλεπε κάποιον που είχε μείνει καιρό μόνος να ερωτεύεται. Δε μπορούσε να εξηγήσει το γιατί αλλά αυτοί οι άνθρωποι έμοιαζαν οι μόνοι ικανοί να αγαπήσουν βαθιά, παράφορα, αληθινά.
Χαμένοι άχρονα σε μια μοναχικότητα γόνιμη, από εκείνη που ερωτοτροπεί με τα όρια της ύπαρξης, τις πιο επώδυνες και αποκρουστικές της πληγές. Άνθρωποι πνευματώδεις, μέσα από μια γνώση που δεν κερδίζεται αλλά κατακτάται εν καιρώ. Και μέσα στον καιρό και τα τερατώδη του κόλπα, μαθαίνουν αυτό που οι λοιποί στο διηνεκές αγνοούν, να τιμούν τη ζωή τους.
Εστιάζοντας στην ύπαρξή τους με τάση αυτοκριτικής ουδέποτε εκλείπουσα, προσπαθούν να γίνουν κοινωνοί ενός ασαφούς νοήματος του κόσμου που τους περιβάλλει. Στοχάζονται, ζουν, αναθεωρούν, μερικές φορές  τους ξεφεύγουν κυνικά τσιτάτα. Είναι επειδή οι μέρες μερικές φορές μοιάζουν απελπιστικά όμορφες και πολύχρωμες, οι νύχτες μυστήριες και πάντα κάτι μετέωρο, πάντα κάτι ασύλληπτο. Όμως δε μπορούν εκ πεποιθήσεως να θρηνούν χρόνο χαμένο, για αυτό και δε θυσιάζονται στην παντοκρατορία της σκέψης.
Από αυτούς τους λιγοστούς της φίλους που υπέρμετρα θαύμαζε, έμαθε ότι η συντροφικότητα έχει νόημα μόνο ως διάδοχος μακρόβιας και ουσιαστικής μοναχικότητας, ικανότητας αντιμετώπισης της μοναξιάς. Γιατί αν δε συνιστά σοφία η ανακωχή με τους εσωτερους δαίμονες, τότε σε τι συνίσταται?
Είναι ο έρωτας μέγεθος άκαμπτο και απόλυτο, για αυτό προϋποθέτει πρωθύστερη αφοσίωση στη μοναξιά, που και αυτή, απόλυτη και αγέρωχη, αινιγματική και ιδιότροπη, συχνά δεν υποφέρεται.
Γιατί εκεί είναι και οι ερωτησεις, και οι απαντήσεις, οι γενεσιουργές αιτίες και οι επιπτώσεις, τα λάθη και τα σωστά(που είναι συχνά ταυτόσημα), ο πόνος, η ευδαιμονία και όλα τα μυστικά της ύπαρξης.
Είναι μάταιο να προσδοκάς από μια σχέση να καλύψει εσωτερικά κενά. Αυτή είναι διαδικασία προσωπική που όσο παραμένει εκκρεμής, άλλο τόσο θα ωθεί σε ανούσιες και καταστροφικές σχέσεις. Για αυτό και ένας μέχρι πρότινος μοναχικός άνθρωπος που έχει εντοπίσει τις ισορροπίες του, ξέρει επίσης πόσο εύθραυστες είναι. Ξέρει ότι κάτι λείπει και ενδόμυχα προσεύχεται να έρθει να του κλονίσει τις ισορροπίες, να του δείξει κάτι που αγνοούσε και που είναι ικανό να καταδείξει πως όλα τα αγνοεί.
Γύρω μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι μόνοι, ελάχιστοι όμως αναγνωρίζουν την ευκαιρία τους να αγγίξουν την αυτάρκεια μέσα από τη μοναξιά..Και καθώς σκέφτεται πόσο αυτοί οι φίλοι της αγαπούσαν τη ζωή πριν ερωτευθούν, καταλαβαίνει πως είναι οι πλέον άξιοι να βιώσουν την έκσταση μιας ερωτικής σχέσης, γιατί είναι και οι μόνοι που θα τη βιώσουν όπως της πρέπει. Όπως τους πρέπει.