Δύναμη

Ασυνήθιστο Καλοκαίρι.Εξαπολύει επίθεση στη συνήθεια που όλα τα νεκρώνει.Ουράνια ησυχία, η θάλασσα καμαρώνει γαλήνια, φαίνεται από το μισάνοιχτο παράθυρο μα είναι τόσο μακριά.Ο αιφνίδιος άνεμος τη συνεπαίρνει.Ποτέ δεν της άρεσαν οι αιφνιδιασμοί, πάντα ήταν ανέτοιμη για αυτούς.Πόσο μάλλον τώρα.

 

Το Καλοκαίρι είναι φαντασίωση.Μια αιώνια υπενθύμιση της σπαρταριστής ευτυχίας που στο δικό της σύμπαν φαντάζει αγέρωχη και ανέγγιχτη, όπως και η θάλασσα.Η χαρά που πλημμυρίζει τους δρόμους, τις λέξεις, τις στιγμές, εκβιαστική, το κέφι των ανθρώπων το δίχως έρεισμα την ερεθίζει, τής εξάπτει το θυμό.

 

Μα να που έτσι απρόσμενα ξετυλίγεται η δύναμη.Μέσα από αβάσταχτα θερμά πρωινά σταματημένου χρόνου.Εκεί που το κορμί της περιφέρεται ανήμπορο και η ψυχή της συρρικνώνεται.Τι δε θα έδινε για μια βουτιά τα ξημερώματα.Να κλέψει λίγη από τη γαλήνη της θάλασσας.Τα απόκρυφα μυστικά της.Να ενωθεί για λίγο με το Αίνιγμα.Να ανυψωθεί σε μια σφαίρα απαγκιστρωμένη από την Ανάγκη.Όμως πάντα κάτι προκύπτει.Η εφευρετικότητα του νου είναι αξιοθαύμαστη όταν πρόκειται για δικαιολογίες.Τοκετός δικαιολογιών εύστοχων, ιδού η ειδικότητά της.Να που έρχεται η ώρα που το απόθεμα εξαντλείται.Η Αλήθεια γυρεύει με μένος το δίκιο της.Η Απούσα Δικαιολογία τονίζει την αυστηρότητα της πραγματικότητας που φυγόπονα παραμεριζόταν.

 

Τότε ανακαλύπτει πόση δύναμη φιλοξενεί μέσα της, και ας φρονούσε πως ήταν ένα πλασματάκι με καχεκτική δυναμική.Η Δύναμη αποζητά την Ανάγκη για να φανερωθεί, για να προκαλέσει το Θαύμα.Δύναμη όχι για να αποδεχθεί τις συνθήκες που συνθέτουν την πραγματικότητα αλλά για να τις κοιτάξει με αμφιβολία ανασύροντας τη γνήσια φύση τους.Οι συνθήκες γίνονται αντιληπτές πάντα επιδερμικά, με άξονα τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά που είναι κοντόφθαλμα και με ασυγχώρητη ροπή προς την αθέμιτη Γενίκευση.Καρποφορούν τη διχόνοια έτσι μεταμφιεσμένες που προσγειώνονται σε μια φιλόδοξα αυτόνομη καθημερινότητα.Τη σημαδεύουν και εκτοξεύουν βέλη, εξαρτήσεις,αγωνιώδη ερωτήματα.Αλλά πότε εμφανίζονται ως προβλήματα που οδηγούν σε ανίχνευση λανθάνουσας δυναμικής και πότε ως βοηθητικές δυνάμεις που σπείρουν έναν καταστροφικό εφησυχασμό.Συνήθως είναι διαβολεμένα παραπλανητικές.Το παν είναι να μην υπερεκτιμώνται.Καρποί του εφήμερου είναι, λεηλατούν τη φαινομενική αρμονία για να ξεσκεπάσουν παραφωνίες που ηθελημένα αγνοούμε.Δοκιμάζεται όχι για να αποδείξει ότι έχει δύναμη αλλά για να μεγαλουργήσει μέσα από την παραδοχή της αδυναμίας της.

 

Μόνο μέσα από έναν αντιφατικό δρόμο θα μπορέσει να ελπίσει σε μια κατάφαση.Στο ''ναι'' της ζωής που σπαρταράει και είναι απλή και Ωραία.Σε μία λέξη που συμπυκνώνει μύρια νόηματα και εξαφανίζει τις λόγιες φλυαρίες.Να περάσει από την Άρνηση των στερεοτύπων της στην Κατάφαση της Αναπάντεχης Αλήθειας.Να εξασκηθεί στους αιφνιδιασμούς.Η Αλήθεια έτσι αίφνης φανερώνεται, στη μέση του Πουθενά.Το θέμα είναι αν θα μπορέσει να την αντέξει, να τη νιώσει, να αφεθεί σε αυτή.Να βρει τη δύναμη να μην την προσπεράσει επειδή είναι ασύμφορη και σαρωτική.Το ξέρει τώρα καλά, για να νιώσει την ευλογία των απλών πραγμάτων πρέπει να γίνει δυνατή κάνοντας ανακωχή με τις αδυναμίες της.Ήδη φιγουράρουν σε μια μακροσκελή λίστα όλο αποσιωπητικά.

 

Και να που η θάλασσα έγινε τρικυμιώδης, τα φαιδρά πρόσωπα μοιάζουν πιο ελκυστικά, το κέφι τους δεν είναι τόσο παράδοξο και η εικόνα εξελίσσεται στη δική της χειροπιαστή πραγματικότητα.Όλα αλλάζουν.Αδύνατον;Τίποτα δεν είναι αδύνατον όσο είσαι συμφιλιωμένος με την αδυναμία σου.