Αγάπη το λένε

Αυτά που φοβόταν ανήκαν στο χτες. Έθαψε τους φόβους με μία νέα ματιά που κινεί για άλλα ταξίδια. Η αντανάκλασή της στον καθρέφτη μαρτυρεί μια γενναία μεταστροφή. Το πρόσωπό της γνώριμο, το σώμα της όμορφο, χωρίς τις αλλοτινές του ατέλειες. Ακόμα και οι λέξεις, κρύβουν πρόσθετα νοήματα, που ως τώρα αδυνατούσε να διακρίνει. Αγάπη το λένε. Ξυπνάει μια μέρα και εξουδετερώνει τα δαιμόνια. Αγκαλιά μια ζωή με συνήθειες κακές, σύνδρομα αυτοκαταστροφής. Ερωτοτροπώντας με την απόγνωση. Να βουλιάζει στο σκοτάδι ενώ προσεύχεται για μία και μόνο αχτίδα φωτός. Ξημερώνει άλλο ένα καλοκαίρι. Με το απαιτητικό του πρόσωπο, τα λόγια του όλο ουτοπικές υποσχέσεις και ακροβασία σε όνειρα τολμηρά. Πάντα σκόρπιζε το φόβο μέσα της αυτός ο χείμαρρος από αχόρταγες προσδοκίες. Ήξερε πως ο Σεπτέμβρης θα τη βρει μισερή, να λογαριάζει το χάσμα ανάμεσα στο ιδεατό και το πραγματικό.

 

Μα έτσι απλά ξύπνησε μια μέρα συνήθη, όπως όλες, που βρήκε τη δική της θέση στο ημερολόγιο της ανίας. Άλλαξε βλέμμα, ανάσα, μυαλό. Εκεχειρία με τον εαυτό της. Ξαφνικά, όσο και αδιαπραγμάτευτα. Αλλεργική στην επιβεβαίωση, γιατί την τρέφει η αμφιβολία. Η βεβαιότητα τροφοδοτεί τον εφησυχασμό και της έλειψε η αιώνια κίνηση. Χωρίς την τελειομανία του νευρωτικού, να ικετεύει για μια απενοχοποιημένη αποτυχία, για το δικαίωμα στην αποτυχία, για το δικαίωμα στην ευτυχία. Να ξεστομίζει ηχηρά όχι που άλλοτε παραχωρούσαν με συγκατάβαση τη θέση τους σε καταπιεσμένα ναι. Να διαλέξει το δρόμο που της φαίνεται λιγότερο ελκυστικός για να ανακαλύψει ότι εκεί στήνει γιορτή το Απίθανο. Να χαθεί στο άχρωμο πλήθος για να εντοπίσει εκεί τη δική της πολυχρωμία. Δεν είναι ούτε ξένη, ούτε μόνη. Όλα έχουν νόημα, αλλά έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να το βρει. Το βλέπει να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια της, να αποκαθιστά την ενότητα του χτες, του σήμερα και του αύριο, να παντρεύει τις αναδρομές με τα όνειρα που ξεχειλίζουν από αγάπη. Για όσα την έκαναν να πονέσει, να χαρεί, να φοβάται, να αλλάξει. Πίσω από κάθε μεγάλη αλλαγή, στέκεται ένας αποκαμωμένος φόβος. Πίσω από την κάθε ευτυχισμένη αίσθηση, βρίσκεται η δύναμη που σε πλημμυρίζει όταν αποδέχεσαι και αγαπάς τον εαυτό σου και δεν τον εγκλωβίζεις σε ένα κλουβί αφόρητης καταπίεσης. Και όλα αυτά που είναι μπροστά, ποτέ δε θα σε προσπεράσουν.